Xorte.pl

Muzyczna archeologia? Jak najbardziej. Ale w pełni uzasadniona. W myśl Horacjańskiej sentencji: Nie wszystek umrę chcemy w naszym cyklu przypominać Wam godne ocalenia płyty sprzed lat. Albumy, które dawno już pokrył kurz, a ich autorów pamięć ludzka najczęściej wymazała ze swoich zasobów. Dzisiaj jeden z dwóch albumów francuskiego projektu Synchro Rhythmic Eclectic Language.

Niesamowity jest ten Invincible. Pomimo, że to już ósmy tom wydania zbiorczego serii, to nie tylko się ani na moment nie nudzi, ale wciąż potrafi zaskoczyć czytelnika.

With no powers comes no responsibility taka oto parafraza słynnego motta ze Spider-Mana widnieje na plakacie filmu Clerks II. Kolejna produkcja Kevina Smitha wchodzi do kin w 2006 roku jest to ostatnia (nie licząc zeszłorocznego, nieudanego Jay and Silent Bob Reboot) wizyta w filmowym uniwersum reżysera. Czternaście lat temu kończyliśmy przygodę z View Askewniverse tak samo jak zaczynaliśmy od wizyty w sklepiku Quick Stop Groceries.

Wbrew temu, co mógłby sugerować tytuł, O Stephenie Hawkingu, czarnej dziurze i myszach podpodłogowych nie jest opowieścią o słynnym brytyjskim naukowcu. Zamiast tego w książce Katarzyny Ryrych poznajemy pewnego obdarzonego bujną wyobraźnią chłopca, który musi zmierzyć się z nietypowymi wyzwaniami.

Od premiery poprzedniego filmu Marka Lechkiego Erratum minęło aż 10 lat. W międzyczasie zajmował się pracą przy serialach Bez tajemnic i Pakt. Czy nie zatracił swojej wrażliwości, którą zjednał sobie widzów poszukujących bardziej kameralnych historii spoza kina głównego nurtu?

Grant Morrison zawsze budził skrajne emocje. Jego Doom Patrol jest uwielbiany lub równany z ziemią obok tego komiksu nie przechodzi się obojętnie. Najnowsza seria, The Green Lantern, której scenariusze tworzy samodzielnie Szalony Szkot też będzie polaryzować czytelników przygody Hala Jordana, działającego teraz jako kosmiczny policjant, wystawiają odbiorcę na poważną próbę.

Kontrabasista Maciej Garbowski i perkusista Krzysztof Gradziuk stanowią nie tylko dwie trzecie tria RGG; są także wziętymi sidemanami, którzy angażują się w wiele pobocznych projektów jazzowych. Jednym z nich jest kierowana prze skrzypka Marcina Hałata formacja The Owl, która po trzech latach powróciła za sprawą albumu Improcode. Tym razem zapraszając do współpracy cenionego niemieckiego pianistę Pabla Helda.

Ten kadr nie urzeka może graficzną urodą czy pomysłowością, ale ma inną zaletę. Mianowicie śmiałam się z niego przez pół dnia, oczywiście z przerwami.

Liga Sprawiedliwości pisana przez Bryana Hitcha była dotychczas bardzo kiepską serią. Hitch jest niezłym rysownikiem (co pokazał w takich komiksach jak Authority czy Ultimates), ale scenarzysta z niego mierny. Ktoś jednak z jakiegoś powodu powierzył mu pisanie przygód drużyny największych herosów, broniących naszej planety. Piąty tom jest na szczęście ostatnim, który wyszedł spod jego pióra w kolejnym albumie pałeczkę przejął Christopher Priest (Batman kontra Deathstroke). W tym tekście zajmiemy się właśnie tymi dwoma komiksami, kończącymi pewien etap w historii Ligi Sprawiedliwości.

Czytelnicy mieli prawo być nieco skołowani, kiedy wzięli do ręki wydaną przez Czytelnika w 1972 roku Czerwoną nitkę Zygmunta Zeydlera-Zborowskiego. Wszak dotyczyła ona wydarzeń, o których autor wspominał w formie retrospektywnej w wydanej rok wcześniej przez Iskry powieści Nawet umarli kłamią. Zamieszanie prawdopodobnie wynikło z przedłużającego się procesu wydawniczego, który sprawił, że książka napisana wcześniej ujrzała światło jako druga.