Xorte.pl

Galaktyka M110 to ostatni obiekt w katalogu Messiera. Francuz odkrył ją w 1773 roku, jednak postanowił nie dodawać do katalogu. Niezależne odkrycie tego samego obiektu przypisuje się Caroline Herschel, która to obserwowała M110 dziesięć lat po Charlesie Messierze. Do katalogu Messiera galaktyka trafiła dopiero w XX wieku, prawie 200 lat po odkryciu, za sprawą astronoma amatora Kennetha Glyna Jonesa. 

Zaczyna się ostatni miesiąc 2020 roku. Przez jego pierwsze trzy tygodnie Słońce wędruje przez gwiazdozbiór Wężownika, by tuż przed przesilenie zimowym przejść do gwiazdozbioru Strzelca. W grudniu Słońce przemieszcza się przez najbardziej na południe wysuniętą część ekliptyki, stąd w tym miesiącu dni są najkrótsze, a noce — najdłuższe. 13 grudnia nastąpi najwcześniejszy zachód Słońca i od tej daty po zmierzchu dnia zacznie przybywać. Jednak rano wciąż dnia ubywa, gdyż najpóźniejszy wschód Słońca nastąpi dopiero 31 grudnia. Listopad skończy się pełnią Księżyca i wejściem naturalnego satelity Ziemi w półcień naszej planety. Stanie się to jednak już po zniknięciu Księżyca z naszego …

O obiekcie: Przedostatni obiekt katalogu Messiera to galaktyka spiralna z poprzeczką, oddalona od nas o 55 milionów lat świetlnych. Jest najjaśniejszym obiektem w Grupie M109 i składa się z ponad biliona gwiazd. 17 marca 1956 roku wewnątrz galaktyki zaobserwowana została supernowa typu Ia (SN 1956A). Jako pierwszy galaktykę znalazł Pierre Méchain 12 marca 1781 roku i nazwał ją mgławicą, a 12 dni później współrzędne obiektu zostały potwierdzone przez Charlesa Messiera. Jednak do katalogu galaktyka została dodana dopiero w 1953 roku, kiedy Owen Gingerich zidentyfikował M109 jako NGC 3992. Jeszcze później, bo w roku 2006, po przejrzeniu notatek Pierrea Méchaina, okazało się, że …

Siedem nieprzeciętnych osobowości w szóstej edycji Galaktyki Kobiet, cyklu tworzonego przez Centrum Nauki Kopernik/ESERO-Polska. – Wspieramy dziewczęta pragnące zajmować się naukami ścisłymi oraz te, które jeszcze szukają swoich zainteresowań, dlatego chcemy dać im możliwość spotkania z kobietami, które swoją wiedzą i pracą zmieniają oblicze przemysłu kosmicznego i nie tylko mówi Justyna Średzińska, organizatorka wydarzenia. Kinga Gruszecka z Polskiej Agencji Kosmicznej menadżerka projektów kosmicznych, dr Karolina Bąkowska badająca gwiazdy kataklizmiczne, Joanna Kuźma pracująca w Europejskiej Agencji Kosmicznej nad możliwością hodowania roślin na misjach pozaziemskich, Ewa Kłosowska inspirująca i zachęcająca dziewczęta do wejścia w świat nowych technologii w ramach Geek Girls Carrots, …

Przedstawiony na zdjęciu obiekt to mgławica NGC 2068 w Orionie. Zaliczana jest ona do mgławic refleksyjnych, świecących światłem odbitym. Promieniowanie pochodzące od pobliskich gwiazd jest zbyt słabe, by mogło zjonizować gaz, z którego zbudowana jest mgławica, i pobudzić go do świecenia własnym światłem. Mimo to jest najjaśniejszą mgławicą refleksyjną na niebie. NGC 2068 jest częścią Obłoku Molekularnego w Orionie kompleksu mgławic, zawierającego ponad dwanaście obiektów, w tym Wielką Mgławicę w Orionie czy mgławicę Koński Łeb. W najbliższym otoczeniu NGC 2068 znajduje się mniejsza mgławica refleksyjna NGC 2071, która jest widoczna przy dolnej krawędzi zdjęcia, a także dwie inne: NGC …

O obiekcie: M108 to galaktyka spiralna, w niektórych katalogach uznawana za galaktykę z poprzeczką. Leży ona w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, około 49,5 milionów lat świetlnych od Ziemi, a jej jasność wynosi 10,7 magnitudo. W katalogu NGC ma oznaczenie 3556. Na niebie M108 zajmuje obszar 8,7′ na 2,2′, co odpowiada średnicy około 110 tysięcy lat świetlnych. Galaktykę tę właściwie widzimy bokiem, z naszej perspektywy jej inklinacja wynosi 75°. Choć widoczna jest tylko krawędź, M108 jest dość często obserwowanym obiektem z uwagi na fakt, że łatwo ją znaleźć, a także możliwość uzyskania wyraźnego obrazu z użyciem amatorskiego sprzętu obserwacyjnego. Nasz obiekt według …

Zdjęcie w tle: ESA/Hubble & NASA O obiekcie: M107 to ostatnia gromada kulista w katalogu Messiera. Została ona odkryta przez jego przyjaciela Pierre’a Méchaina w kwietniu 1782 roku. Do katalogu dodała ją Helen Sawyer Hogg w 1947 roku wraz z M105 i M106. Jest oddalona od Ziemi o 20 900 lat świetlnych. Jej rzeczywista średnica to około 79 lat świetlnych. Gromada leży blisko płaszczyzny naszej galaktyki i przybliża się do nas z szybkością 147 km/s. Jest dość luźną gromadą kulistą i pod względem gęstości gwiazdowej została sklasyfikowana jako gromada typu X (w skali I-XII). Wewnątrz M107 zaobserwowano kilka ciemnych obszarów, w których znajduje się …

System spadochronów, który pomoże w dostarczeniu łazika Rosalind Franklin ExoMars na Marsa, zakończył swój pierwszy pełnowymiarowy test, polegający na zrzucie z dużej wysokości. Część elementów zostało poprawionych od czasu dwóch poprzednich testów w zeszłym roku. Otwarcie czasz i zwalnianie odbyło się zgodnie z oczekiwaniami. Pojazd testowy wylądował bezpiecznie, a spadochrony zostały odzyskane.

M106 jest galaktyką spiralną, położoną w gwiazdozbiorze Psów Gończych. Co do jasności i wielkości absolutnej jest podobna do Andromedy, ale ze względu na większą odległość obserwujemy ją jako ciemniejszą galaktykę. Widzimy w niej również inne ciekawe zjawiska, nieobserwowalne w Galaktyce Andromedy.

Ostatnie dni listopada upłyną w silnym blasku Księżyca, który ostatniego dnia miesiąca przejdzie przez pełnię, zahaczając przy tym półcień Ziemi i zanurzając weń 83% swojej średnicy. Niestety zjawisko zajdzie w dzień naszego czasu. Po drodze Srebrny Glob odwiedzi trzy planety Układu Słonecznego: Neptuna, Marsa i Urana. Na niebie wieczornym widoczne są także planety Jowisz i Saturn, zaś o świcie ozdobą nieba jest planeta Wenus.       Dwie największe planety Układu Słonecznego o zmierzchu są już niestety po górowaniu, a zanim się ściemni przesuwają się wyraźnie na południowy zachód. O godzinie pokazanej na mapce obie zajmują pozycję na wysokości zaledwie …