Xorte.pl

O obiekcie: M48 to gromada otwarta. Zawiera przynajmniej 80 gwiazd w tym około 50 o jaśniejszych niż 13 mag. Jej średnica ma około 23 lata świetlne. Szacowany wiek tej gromady to 300 milionów lat. W jej skład wchodzą 3 gwiazdy giganty o typach gwiazdowym G i K. Najgorętsza gwiazda tej gromady jest typu A2 i ma jasność 8,8 mag. Messier dołączył M48 do swojego katalogu w 1771 roku. Później niezależnie odkryli ją również Johann Elert Bode w 1782 r. oraz Caroline Herschel w 1784 r. Przez wiele lat była uznana za zaginioną, ponieważ lokalizacja M48 podana przez Messiera nie zgadzała …

O obiekcie: M47 to jasna gromada otwarta, oddalona od Ziemi o 1600 lat świetlnych. Jej średnica kontowa to około 30′, a rzeczywista 12 lat świetlnych. Szacowany wiek obiektu to około 78 milionów lat. Gromada oddala się od nas z prędkością około 9 km/s. M47 uznawano za obiekt zaginiony w katalogu Messiera, gdyż przypisane przez astronoma współrzędne były nie dokładne. Dopiero kanadyjski astronom TF Morris zidentyfikował gromadę jako obiekt NGC 2422. Do gromady M47 należy około 50 gwiazd i jest ona jedną z gromad otwartych o najmniejszej gęstości. Składa się z wielu jasnych, niebieskich gwiazd i kilku starych, czerwonych olbrzymów. Najjaśniejsza z …

Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) opracowała instrument badawczy dla międzynarodowej stacji okołoksiężycowej Gateway. European Radiation Sensors Array (ERSA) zbada promieniowanie kosmiczne w środowisku okołoksiężycowym i będzie współpracować z instrumentem HERMES, zaprojektowanym przez NASA. Stacja Gateway jest częścią programu Artemis, nowego programu misji załogowych na Księżyc. ERSA będzie zbierać dane o promieniowaniu podczas przelotu Gateway z Ziemi na orbitę księżycową. Zanim stacja osiągnie orbitę w pobliżu jednego z trzech punktów Lagrange’a L1, L2 lub L3, przeleci przez pasy promieniowania Van Allena. Jest to obszar, w którym wysoko energetyczne cząstki są uwięzione przez pole magnetyczne Ziemi. Zebrane dane pozwolą zaplanować bezpieczny przelot misji załogowej przez …

Kolejny tydzień lipca zaczął się pełnią Księżyca i spotkaniem Srebrnego Globu z dwiema największymi planetami Układu Słonecznego, czyli Jowiszem i Saturnem. Do końca tygodnia faza Księżyca zmniejszy się do ostatniej kwadry, a sam naturalny satelita Ziemi dogoni kolejną jasną planetę Układu Słonecznego, którą jest Mars. Tuż przed świtem coraz wyżej nad widnokrąg wspina się planeta Wenus. Niespodziewanie jasnym gościem na porannym niebie jest kometa C/2020 F3 (NEOWISE). Jej jasność wzrosła powyżej +1 magnitudo i tuż przed wschodem Słońca można ją dostrzec przez lornetkę, a w bardzo dobrych warunkach nawet gołym okiem nisko nad północno-wschodnim widnokręgiem. Kometa weszła już w obszar …

O obiekcie: Gromada otwarta M46 jest jednym z obiektów katalogu odkrytych przez francuskiego astronoma. Jest oddalona o 5400 lat świetlnych od Ziemi, a na nocnym niebie ma rozmiary podobne do Księżyca w pełni. Zawiera się w niej około 500 gwiazd rozproszonych w obszarze o średnicy 30 lat świetlnych, jest zatem gęstą gromadą. Gromada została dodana po opublikowaniu pierwszej edycji Katalogu, 19 lutego 1771 roku. Pierwsza wzmianka o mgławicy planetarnej, dzisiaj znanej jako NGC 2438, pochodzi z zapisków Williama Herschela z 1833 roku. Bardzo wzbogaca ona wizualnie zdjęcie gromady, aczkolwiek najpewniej jej członkinią nie jest. Jej prędkość radialna jest prawie dwukrotnie …

Naukowcy z Europejskiego Obserwatorium Południowego podczas obserwacji nie mogli wykryć promieniowania charakterystycznego dla bardzo niestabilnej i masywnej gwiazdy w odległej galaktyce. Zniknięcie gwiazdy może oznaczać, że zapadła się ona w czarną dziurę lub została przysłonięta przez pył gwiazdowy. Jeśli pierwsza hipoteza okaże się prawdziwa, będzie to przełom w naszym rozumieniu ewolucji gwiazd. Obserwacje obiektu prowadzone w latach 2001-2011 W latach 2001-2011 różne zespoły astronomów badały galaktykę karłowatą Kinmana. Ta położona w Wodniku galaktyka jest oddalona od Ziemi o 75 milionów lat świetlnych, więc astronomowie nie mogą obserwować dokładnie jej poszczególnych gwiazd. Mogą jednak wykryć i zbadać widma niektórych z nich. …

W pierwszej chwili uwagę przyciąga galaktyka karłowata AGC111977, która znajduje się w odległości około 15 milionów lat świetlnych od Ziemi oraz kilka innych, bardziej odległych, a więc i mniejszych na zdjęciu. Dwie słabo widoczne linie w prawym dolnym rogu to planetoidy, będące częścią Układu Słonecznego, które akurat przelatywały przez pole widzenia Kosmicznego Teleskopu Hubble’a podczas wykonywania zdjęcia. Choć linie wyglądają, jakby się przecinały, to w rzeczywistości planetoidy znajdują się w różnej odległości od HST, więc nie doszło do ich zderzenia. Zmiana koloru linii to efekt użycia dwóch filtrów podczas wykonywania zdjęcia niebieskiego filtru 606 nm oraz czerwonego 814 nm. Planetoidy …

M45 Plejady to najbardziej znana gromada otwarta, obserwowana już w Starożytności. Swoją popularność zawdzięcza temu, że można ją obserwować nieuzbrojonym okiem i jest bardzo łatwa do odnalezienia, ze względu na swój charakterystyczny kształt. Najjaśniejsze gwiazdy gromady przypominają bowiem pomniejszony Wielki Wóz.

Jakie zagrożenia dla organizmu człowieka niesie za sobą długotrwałe przebywanie w kosmosie? To główny, lecz nie jedyny problem, jakim zajmują się specjaliści w dziedzinie medycyny kosmicznej. Jak można to zbadać w warunkach laboratoryjnych, a także, w jakim celu użyto do tego bliźniaków? Na astronautów w przestrzeni kosmicznej czeka wiele zagrożeń. Na zewnątrz są oni narażeni na promieniowanie jonizujące, a w środku czekają na nich niekorzystne warunki środowiska gazowego. Także podróż statkiem kosmicznym może być niemałym wyzwaniem nieważkość, niedoważkość i przeciążenie, to stany, które niekorzystnie wpływają na organizm człowieka. Zaradzić temu próbuje dziedzina zwana medycyną kosmiczną. Większość zmian jest tymczasowa. …

Fale grawitacyjne możemy zaobserwować za pomocą lasera, kilku luster i kilkukilometrowych ramion wypełnionych próżnią. Metoda ta zwana jest interferometrią. Zaraz po pierwszej detekcji z 2015 roku, zalała nas fala nowych odkryć. 23 czerwca tego roku potwierdzono obserwację kolejnego połączenia czarnej dziury z no właśnie. Z czym? Artykuł napisała Eliza Płotnikowa. GW190814 to fala grawitacyjna zaobserwowana, jak możemy odczytać ze skrótu, 14 sierpnia 2019 roku. Docierając na ziemię, spowodowała ona zniekształcenie czasoprzestrzeni, przez co lustra w obserwatoriach LIGO/Virgo zadrżały. Było to odchylenie rzędu jednej stumilionowej atomu. Załóżmy, że atom jest wielkości stadionu piłkarskiego. Piłka, umieszczona na środku boiska, jest w tej …